اجراي درز انقطاع

در اجرای انواع سقف هاي پيوسته با وسعت زياد، بايد درز انقطاع ايجاد نمود. به طور معمول براي فواصل حداکثر هر 15 متر در هر يک از امتداد هاي طولي و يا عرضي سقف هاي پيوسته، درز انقطاع در نظر گرفته ميشود. همچنين، در محل هايي که يک سقف کاذب باريک بر اثر شکست ديوار ايجاد ميشود (نظير محل تقاطع دو راهرو يا فصل مشترک يک سقف باريک با يک سقف وسيع)، بايد درز انقطاع ايجاد نمود. به طور کلی درزهای انقطاع (که درز کنترل نيز ناميده مي شوند) براي ايجاد هماهنگي ميان ساختار سقف کاذب و جابجايي هاي سازه اصلي بنا در نظر گرفته ميشود.

براي اجراي اين گونه درزها، روشهاي زير در دسترس مي باشد:

-اجراي اتصالات كشويي لغزان در ساختار اجرای انواع سقف کاذب؛ که اغلب در ساختارهای دارای کد حریق مورد استفاده قرار میگیرند.
– استفاده از سازه درز انقطاع: طیف گسترده ای از این نوع سازه ها (به تناسب نوع کاربرد) در بازار وجود دارد. برخی سازه های درز انقطاع به صورت ورق خم شده بوده و برخی به صورت تركيبي از آلومينيوم و لاستيک می باشند که به صورت روکار یا توکار توسط پیچ به ساختار متصل میکردند.
– استفاده از نوار لاستيکي ويژه درز انقطاع

تذکر: در اجرای درزهای انقطاع، علاوه بر ایجاد درز در لایه های پوششی باید به تفکیک زیرسازی ساختار نیز توجه شود.

درزگيري و آماده سازي

پس از تكميل ساختار سازه، درزگيري و آماده سازي سطح پنل ها براي پذيرش پوشش نهايي (نظير رنگ) انجام مي شود. جهت درزگيري و آماده سازي صفحات، به دفترچه «دستورالعمل برش، نصب، درزگيري و آماده سازي صفحات روکشدار گچی» رجوع شود.

تذکر: در ساختارهای چند لایه ای که دارای عملکرد صوتی و یا دارای کد حریق می باشند، درزگیری لایه های زیرین با بتونه درزگیر کناف الزامی است. استفاده از نوار درزگیر برای درزگیری لایه های زیرین ضرورت ندارد.

اجرای انواع سقف اصلی

در سقف های کاذب يکپارچه، ساختارهای مقاوم در برابر حريق به دو دسته طبقه بندی می شوند:
– سقف های کاذبی که به تنهایی مقاومت لازم را در برابر حريق دارند.
در اين حالت، در صورتی که ساختار دارای کد حريق «از بالای سقف کاذب»
يا «از پايين و بالاي سقف کاذب » باشد،
بايد سقف اصلی (سازه ای) نيز دارای کد حریق و عایق کاری مشابه باشد.
– سقف های کاذبی که کد حريق آن ها در تلفیق با مقاومت سقف اصلی در برابر حريق، تعيين مي شود.
اين راه حل اقتصادی تر بوده، مشروط بر اینکه سقف اصلی بر اساس استاندارد DIN4102 (بخش 4) قابل طبقه بندی باشد.

بر اساس اين استاندارد، سقف های سازه ای به صورت زير طبقه بندی می شوند:

اجرای انواع سقف های سازه ای نوع I

– اجرای انواع سقف های مرکب، شامل تیرهای فولادی نمایان
با ضريب مقطع U/A≤300m-1 و پوشش قطعات پيش ساخته بتن سبک مطابق با استاندارد DIN4028 یا دال بتن گازی مطابق با استاندارد .DIN4223

– اجرای انواع سقف های تیرچه بلوک بدون دال پوششی،
شامل تیرچه های بتن مسلح مطابق با استاندارد DIN1045 و
بلوک های بتن سبک مطابق با استاندارد DIN4158 یا
بلوک های سفالی مطابق با استانداردهای DIN4159 و .DIN4160

– اجرای انواع سقف های تیرچه بلوک با دال پوششی،
شامل تیرچه های بتن مسلح مطابق با استاندارد DIN1045 و
بلوک های بتن سبک مطابق با استاندارد DIN4158 یا
بلوک های سفالی مطابق با استانداردهای DIN4159 و .DIN4160

اجرای انواع سقف های سازه ای نوع II

سقف های مرکب، شامل تیرهای فولادی نمایان با ضريب مقطع U/A≤300m-1 و پوشش:

– دال بتن سبک در جا اجرا شده مطابق با استاندارد .DIN1045
– دال پيش ساخته با پوشش بتن سازه ای در جا اجرا شده مطابق با استاندارد .DIN1045
– قطعات پيش ساخته بتن مسلح يا بتن پيش تنيده.

اجرای انواع سقف های سازه ای نوع III

– دال های يکپارچه (بدون قطعات میانی نظير بلوک های بتنی يا سفالی) ساخته شده از بتن مسلح يا بتن پيش تنيده مطابق با استانداردهای IN1045 و DIN4227

– قطعات پيش ساخته بتن مسلح يا بتن پيش تنيده مطابق با استانداردهای DIN1045 و DIN4227

– سقف های تیرچه بلوک، شامل تیرچه های بتن مسلح و بلوک های بتنی، هر دو مطابق با استاندارد .DIN1045

– سقف های کنگره ای بتن مسلح مطابق با استاندارد DIN1045 ، بدون قطعات میانی، يا با قطعات میانی ساخته شده از بتن استاندارد.

– دال های تخت دو طرفه و سقف های قارچی ساخته شده از بتن مطابق با استاندارد .DIN1045